Γράφει ο Γεράσιμος Αρσένης – Γυναικολόγος
Είναι η πιο συχνή επιπλοκή της κύησης. Ονομάζεται έτσι ο τοκετός που προκύπτει πριν από την ολοκλήρωση της 20ης εβδομάδας της κύησης. Ως απειλούμενη έκτρωση ορίζεται η αιμορραγία από την μήτρα πριν ολοκληρωθεί η 20η εβδομάδα της κύησης με ή χωρίς συσπάσεις της μήτρας χωρίς διαστολή του τραχήλου και χωρίς έξοδο των στοιχείων της κύησης. Ως αναπόφευκτη έκτρωση ορίζεται η αιμορραγία ενδομήτριας προέλευσης πριν ολοκληρωθεί η 20η εβδομάδα της κύησης και συνοδεύεται από διαστολή του τραχήλου χωρίς έξοδο των στοιχείων της κύησης. Στην παλίνδρομη κύηση υπάρχει ενδομήτριος θάνατος του εμβρύου χωρίς αποβολή των στοιχείων της κύησης. Στην σηπτική έκτρωση παρατηρείται μόλυνση της μήτρας και σπάνια και των δομών που την περιβάλλουν.
ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ
Υπολογίζεται ότι το 15% των κλινικών κυήσεων και το 60% των χημικών κυήσεων καταλήγουν σε αυτόματη έκτρωση. Το 80% των αυτόματων εκτρώσεων συμβαίνουν πριν από την 12η εβδομάδα κύησης.
ΑΙΤΙΑ
Περίπου στις μισές αυτόματες εκτρώσεις 1ου τριμήνου παρατηρείται παθολογικός καρυότυπος, συνήθως ανευπλοειδία (εώς και 50%) και τρισωμίες των αυτοσωματικών χρωμοσωμάτων ( κυρίως η τρισωμία 16). Η πολυπλοειδία συναντάται στο 20% των αυτόματων εκτρώσεων. Αυτά τα κυήματα καταλήγουν συνήθως σε σύνδρομο κενού σάκου, αλλά και σε μερική μύλη κύηση. Οι λοιμώξεις της μητέρας όπως τα χλαμύδια, ο γονόκοκκος και ο στρεπτόκοκκος Agalactiae έχουν βρεθεί σε πρώιμες αυτόματες εκτρώσεις. Σε συγγενείς ανωμαλίες μήτρας όπως οι μονόκερη, η δίκερος ή η μήτρα με διάφραγμα η πιθανότητα αποβολής είναι 25 – 50%. Όμοια σχετίζονται οι συμφύσεις στη μητριαία κοιλότητα μετά από απόξεση και ινομυωματεκτομή.
Οι ανοσολογικές διαταραχές όπως στην περίπτωση που τα HLA αντιγόνα του πατέρα και της μητέρας είναι παρόμοια μπορούν να οδηγήσουν σε αποβολή.
ΚΛΙΝΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Α. Απειλούμενη έκτρωση
Τουλάχιστον το 20% των εγκύων αναφέρει κάποιου βαθμού αιμορραγία στη διάρκεια του πρώτου τριμήνου. Στις περισσότερες περιπτώσεις πιστεύεται ότι αυτή αντιπροσωπεύει μια αιμορραγία λόγω της εμφύτευσης. Ο τράχηλος παραμένει κλειστός και μπορεί να αναφερθεί μια ήπια αιμορραγία, με η χωρίς άλγος στο υπογάστριο.
Β. Αναπόφευκτη έκτρωση
Κοιλιακός ή οσφυικός πόνος μαζί με αιμορραγία και διαστολή του τραχήλου υποδηλώνουν εξελισσόμενη αυτόματη έκτρωση . Η έκτρωση θεωρείται αναπόφευκτη, όταν υπάρχουν εξάλειψη και διαστολή του τραχήλου ή και ρήξη των εμβρυικών υμένων.
Γ. Ατελής έκτρωση
Στην ατελή έκτρωση τα στοιχεία της κύησης έχουν μερικώς μόνο αποβληθεί από τη μητριαία κοιλότητα. Σε κυήσεις μικρότερες της 10ης εβδομάδας, το έμβρυο και ο πλακούντας συνήθως αποβάλλονται μαζί. Μετά την 10η εβδομάδα μπορεί να αποβληθούν χωριστά κι ένα τμήμα των στοιχείων της κύησης να παραμείνει μέσα στην μητριαία κοιλότητα. Η διαδικασία αυτή συνήθως συνοδεύεται από αίσθηση κράμπας στην περιοχή της μήτρας και από αιμορραγία που, γενικά είναι επίμονη και συχνά ιδιαίτερα βαριά.
Δ. Τελεία έκτρωση
Η τελεία έκτρωση χαρακτηρίζεται από αποβολή ολόκληρου του κυήματος. Η ήπια αιμόρροια μπορεί να επιμένει για μικρό χρονικό διάστημα παρόλο που ο πόνος συνήθως υποχωρεί.
Ε. Παλίνδρομη κύηση
Στην περίπτωση της παλίνδρομης κύησης, η κύηση συνεχίζεται μετά το θάνατο του εμβρύου χωρίς να είναι γνωστό γιατί δεν αποβάλλεται από τη μητριαία κοιλότητα. Είναι πιθανόν ότι η παραγωγή προγεσταγόνου από τον πλακούντα συνεχίζεται φυσιολογικά σε αντίθεση με τα επίπεδα των οιστρογόνων που πέφτουν και αυτό μπορεί να ελλατώσει τη συσταλτικότητα της μήτρας.
ΣΤ. Σύνδρομο κενού σάκου
Το σύνδρομο κενού σάκου είναι η αποτυχία ανάπτυξης εμβρύου έτσι ώστε υπερηχογραφικά να φαίνεται μόνο ο σάκος της κύησης με ή χωρίς λεκιθικό ασκό
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
• Σε αναπόφευκτη ή ατελή έκτρωση πρέπει να κενωθεί η μήτρα με αναρρόφηση .
• Σε τελεία έκτρωση η ασθενής παρακολουθείται για επανεμφάνιση αιμορραγίας και εξετάζονται τα προιόντα της κύησης που αποβλήθηκαν.
Και στις δύο περιπτώσεις η πρόγνωση για την μητέρα είναι εξαιρετική αν τα υπολείμματα της κύησης απομακρυνθούν πλήρως.
