Γράφει η Χρυσάνθη Μάμαλη – Ρευματολόγος ( http://www.nowdoctor.gr/ch.mamali )
Ο χρόνιος μυοσκελετικός πόνος έχει ποικίλες εκφράσεις στην παιδική ηλικία.
ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΥΠΕΡΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ (Articular mobility)
Πολλά παιδιά εμφανίζουν ευκαμπτότητα, αλλά η υπερχαλαρότητα προσδιορίζεται είτε με τα κριτήρια του Beighton ή με τα τροποποιημένα κριτήρια των Carter και Wilkinson. Άλλα σημεία που δεν θεωρούνται κριτήρια είναι η υπερβολική έσω στροφή του ισχίου, η υπερβολική ραχιαία κάμψη της ποδοκνημικής , η υπερβολική αναστροφή του άκρου πόδα και η ικανότητα τοποθέτησης του πέλματος πίσω από το κεφάλι ή η παθητική επαφήτου αγκώνα στη ράχη.
Το σύνδρομο υπερχαλαρότητας γενικά παρατηρείται σε παιδιά ηλικίας 3-10 ετών, με τα κορίτσια σε διπλάσια συχνότητα από τα αγόρια. Με τη διαταραχή αυτή συνδέονται διάφορα σύνδρομα όπως το Marfan και το Ehlers-Danlos. Χαρακτηρίζεται:
-
από διαλείποντα νυκτερινό πόνο στην κνήμη ή πίσω από το γόνατο, μπορεί να αφυπνίζει το παιδί και να προκαλεί κλάμα.
-
Χαρακτηριστικά απουσιάζουν πρωινή δυσκαμψία και χωλότητα, ακόμα και μετά από σοβαρή προσβολή.
-
Ορισμένες δραστηριότητες, όπως ποδόσφαιρο ή ασκήσεις σε μονόζυγο, μπορεί να εκλύουν προσβολές πόνου.Ο πόνος συνήθως διαρκεί λίγο (30-60 λεπτά), αλλά μπορεί να εμφανισθούν περισσότερο έντονα και μακροχρόνια επεισόδια.
Τα υποστηρικτικά υποδήματα μπορεί να βοηθήσουν, όπως και μια πρωινή δόση ακεταμινοφαίνης ή μη στεροειδους αντιφλεγμονώδους φαρμάκου. Σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες η υπερχαλαρότητα έχει σχετισθεί με ρευματισμό μαλακών μορίων, περιλαμβανομένης της ινομυαλγίας. Η διαταραχή συνδέεται επίσης με δυσλειτουργία της κροταφογναυικής άρθρωσης, χονδρομαλάκυνση της επιγονατίδας, οσφυαλγία, οστεοαρθρίτιδα και αυξημένες κακώσεις των αρθρώσεων, ιδιαίτερα του γόνατος.
ΤΟΠΙΚΗ ΥΠΕΡΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ
Οποιδήποτε άρθρωση μπορεί να εμφανίσει υπερχαλαρότητα εκδηλούμενη με αστάθεια και πόνο. Οι τρείς συχνότεροι τομείς, είναι:
-
η πλατυποδία( pes planus)
-
η υπερεκτασιμότητα του γόνατος ( genu recurvatum) και
-
η υποτροπιάζουσα παρεκτόπιση της επιγονατίδας.
Η πλατυποδία με ευκαμπτότητα είναι φυσιολογική και παρατηρείται σε βρέφη. Σπάνια οι έφηβοι με βραχύ Αχίλλειο τένοντα και υπερεύκαμπτη πλατυποδία μπορεί να εμφανίσουν πόνο λόγω υπερβολικής φόρτωσης της άρθρωσης στην κεφαλή του αστραγάλου.
Τα κορίτσια της εφηβικής ηλικίας έχουν επιρρέπεια στην ανάπτυξη συμπτωματικής υπερεκτασιμότητας του γόνατος, που εκδηλώνεται με πόνο στην ιγνυακή κοιλότητα και αυξημένη συχνότητα κακώσεων του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Τα συμπτώματα επιδεινώνονται στην όρθια θέση ή την βάδιση και υποχωρούν με την ανάπαυση. Η θεραπεία περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία εστιασμένη στη μηχανική των αρθρώσεων, σε ορθωτικές κατασκευές και στην ενδυνάμωση και βελτίωση της ιδιοδεκτικότητας του γόνατος.
