Γράφει ο Γιάννης Περιστέρης M.D PHD – Χειρουργός Μαιευτήρας/ Γυναικολόγος
Θα αναφέρουμε μερικές από τις πιο συχνές γυναικολογικές παθήσεις στις οποίες μπορεί να εφαρμοστεί η λαπαροσκοπικη χειρουργική.
Κύστεις των ωοθηκών
Η τελειοποίηση των λαπαροσκοπικών εργαλείων έχει κάνει σήμερα δυνατή τη λαπαροσκοπική αφαίρεση όλων των καλοήθων όγκων και κυρίως κύστεων όλων των ειδών. Το μόνο πρόβλημα, στην περίπτωση αυτή, είναι η ύπαρξη κακοήθειας. Γι’ αυτό, πριν απ’ την επέμβαση, χρειάζεται ένας πολύ καλός προεγχειρητικός έλεγχος, που πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικό. Εφόσον η προεγχειρητική διάγνωση κλίνει υπέρ της καλοήθειας και το μέγεθος της κύστης δεν είναι μεγαλύτερο από 15 εκ., η αφαίρεση μπορεί να γίνει λαπαροσκοπικά.
Ινομυώματα
Τα ινομυώματα είναι μια πάθηση που συναντάται συχνά σε γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας και είναι αιτία αιμορραγιών, πόνων και φαινομένων πίεσης των γειτονικών οργάνων. Η θεραπεία τους γίνεται είτε με φαρμακευτική αγωγή είτε χειρουργικά. Από τη στιγμή που χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, η λαπαροσκοπικη αφαίρεση των ινομυωμάτων είναι σήμερα εφικτή με μεγάλη ασφάλεια, εφόσον αυτά έχουν διάμετρο μικρότερη από 10 εκ., είναι λιγότερα από τρία και δεν βρίσκονται μέσα στη μήτρα.
Εξωμήτριος κύηση
Όλες οι τεχνικές αντιμετώπισης μιας εξωμήτριας κύησης που γίνονταν με την ανοιχτή επέμβαση, πλέον γίνονται αποκλειστικά με τη λαπαροσκοπικη μέθοδο.
Ενδομητρίωση
Ένα συνηθισμένο πρόβλημα και συχνά σημαντική αιτία υπογονιμότητας. Πρόκειται για την εμφύτευση ενδομητρικού ιστού (βλεννογόνου της μήτρας) έξω από την κοιλότητα της μήτρας. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται εστίες μέσα στην κοιλιά που συμπεριφέρονται σαν μικρές μήτρες. Πρήζονται, δηλαδή, και αιμορραγούν κάθε μήνα κατά τη διάρκεια της περιόδου. Το αποτέλεσμα είναι να προκαλούν δυσμηνόρροια (πόνο κατά τη διάρκεια της περιόδου) και ενόχληση ή πόνο κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής. Ακόμα, η ενδομητρίωση μπορεί να προκαλέσει προβλήματα γονιμότητας, αφού επηρεάζει την κινητικότητα της σάλπιγγας και τη λειτουργία των ωοθηκών, ενώ, πολλές φορές, επιβραδύνει την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων και δυσχεραίνει την ένωση τους με τα ωάρια. Η διάγνωση της ενδομητρίωσης γίνεται μόνο με λαπαροσκόπηση. Ταυτόχρονα, με την ίδια μέθοδο μπορεί να γίνει και η θεραπεία της, εφόσον αυτή βρίσκεται στα στάδια Ι, II και III, υπάρχει δηλαδή μικρή ή μεσαία εξάπλωση των ενδομητρικών εστιών. Σ’ αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιείται λέιζερ ή ηλεκτροκαυτηρίαση, για να καταστρέψουμε τις εστίες της ενδομητρίωσης.
Υστερεκτομή
Η υστερεκτομή (αφαίρεση των γεννητικών οργάνων) είναι, ως γνωστόν, η συχνότερη μεγάλη γυναικολογική επέμβαση. Ήταν, λοιπόν, φυσικό να αποτελέσει πρόκληση και στόχο της λαπαροσκοπικής χειρουργικής. Πράγματι, το 1988 πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ η πρώτη λαπαροσκοπικη υστερεκτομή, η οποία έτυχε πολύ καλής υποδοχής από τον ιατρικό κόσμο. Σήμερα, η μέθοδος έχει καθιερωθεί και έχουν αναπτυχθεί διάφορες τεχνικές:
- Η αφαίρεση της μήτρας από τον κόλπο με τη βοήθεια λαπαροσκοπίου (εγχείρηση LAVH).
- Λαπαροσκοπική υστερεκτομή και αφαίρεση του τραχήλου διά του κόλπου χωρίς κολποτομή (εγχείρηση CASH).
- Λαπαροσκοπικά παρασκευασμένη κολπική υστερεκτομή.