Ο πόνος στη μέση είναι πανανθρώπινη εμπειρία. Υπολογίζεται ότι το 80% των ενηλίκων στη Δύση τον έχουν εκδηλώσει κάποια στιγμή στη ζωή τους, αλλά αν βάλουν στη ζωή τους το κατάλληλο πρόγραμμα άσκησης μπορούν να αποφύγουν τις υποτροπές του, σύμφωνα με εμπεριστατωμένη νέα ανάλυση.
Οι κρίσεις οσφυαλγίας συνήθως υποχωρούν μέσα σε μια εβδομάδα, αλλά δυστυχώς υποτροπιάζουν πολύ εύκολα και περίπου 75% όσων εκδηλώσουν την πρώτη, υφίστανται τη δεύτερη μέσα σε έναν χρόνο.
Οι υποτροπιάζουσες κρίσεις, όμως, μπορεί να ενεργοποιήσουν έναν φαύλο κύκλο, κατά τον οποίο ακινητοποιείται κάποιος για να αποφύγει τον πόνο, αλλά η ακινησία εξασθενίζει τους μυς και τις αρθρώσεις με συνέπεια να υποτροπιάζει ο πόνος όταν προσπαθεί να επιστρέψει στη φυσιολογική ζωή του και έτσι να ακινητοποιείται εκ νέου, μέχρις ότου περάσει ο πόνος και ξαναρχίσει ο ίδιος κύκλος.
Το σενάριο αυτό καθιστά κάτι παραπάνω από επιθυμητό οποιονδήποτε τρόπο μπορεί να αποτρέψει νέα κρίση. Μέχρι τώρα, όμως, λίγες μελέτες είχαν εξετάσει ενδελεχώς τι μπορεί να βοηθήσει και τι όχι.
Για τη νέα ανάλυση που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «JAMA Internal Medicine», επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ στην Αυστραλία και από άλλα ερευνητικά κέντρα εξέτασαν συνδυαστικά 23 προγενέστερες κλινικές μελέτες για την πρόληψη της οσφυαλγίας, στις οποίες είχαν συμμετάσχει περισσότεροι από 30.000 ασθενείς.
Στις μελέτες αυτές είχαν εξεταστεί διάφορες μέθοδοι πρόληψης, από ζώνες για τη μέση και ορθωτικά πελμάτων έως συμβουλευτική, αλλαγές στον τρόπο ζωής και προγράμματα γυμναστικής.
Για τους σκοπούς της ανάλυσης, οι ερευνητές αποφάσισαν να ορίσουν ως αποτελεσματικό κάθε πρόγραμμα πρόληψης που βοηθούσε τους ασθενείς να μην παρουσιάσουν νέα κρίση οσφυαλγίας ή να μη χρειαστούν αναρρωτική άδεια εξαιτίας πόνου στη μέση για τουλάχιστον έναν χρόνο.
Αποτέλεσμα: όλες οι μέθοδοι που εξετάστηκαν, πλην της συστηματικής γυμναστικής, απεδείχθη ότι ήταν σχεδόν εντελώς αναποτελεσματικές στην πρόληψη της οσφυαλγίας.
Η άσκηση όχι μόνο παρείχε προστατευτική δράση αλλά αυτή ήταν σημαντική, κατά τον καθηγητή Chris Maher, έναν εκ των κορυφαίων ειδικών παγκοσμίως για τον πόνο στη μέση και διευθυντή του Μυοσκελετικού Τομέα του ερευνητικού Ινστιτούτου Παγκόσμιας Υγείας George, στο Σίδνεϊ.
Στην πραγματικότητα, «σε συνδυασμό με συμβουλευτική μείωνε 45% τον κίνδυνο νέου επεισοδίου μέσα στο επόμενο έτος» δήλωσε.
Παραδόξως, το είδος της άσκησης δεν φάνηκε να έχει σημασία: είτε εστιαζόταν στους μυς του κορμού και της μέσης είτε ήταν γενική, αεροβική ή για δύναμη, ωφελούσε τους ασθενείς. Τα οφέλη ήταν εμφανή με δύο ή τρεις προπονήσεις την εβδομάδα επί δύο μήνες.
Οταν όμως οι ασθενείς διέκοπταν την άσκηση, έχαναν κάθε όφελος που αποκόμιζαν από αυτή και οι υποτροπές της οσφυαλγίας εμφανίζονταν εκ νέου.
Οι ερευνητές συνεχίζουν την έρευνα για να εξακριβώσουν αν υπάρχει κάποιο πρόγραμμα άσκησης που να είναι ιδιαιτέρως ωφέλιμο για την πρόληψη της οσφυαλγίας.
Μέχρις ότου ολοκληρωθούν, καλό είναι να συμβουλευθείτε τον γιατρό σας ώστε να σας πει τι είδους ασκήσεις μπορείτε εσείς να κάνετε με ασφάλεια, για να δυναμώσετε τη μέση σας και να προστατευθείτε από τις κρίσεις του πόνου.
Πηγή: tanea.gr
