Γράφει ο Θωμάς Μερσινιάς, Κλινικός Ψυχολόγος MSc
Η Μη αντιμετώπιση της Διαταραχής Πανικού έχει άμεσες, επιβαρυντικές και επαναλαμβανόμενες συνέπειες στην καθημερινότητα του ατόμου που πάσχει από αυτήν. Ο άμεσος κίνδυνος είναι η εκδήλωση μιας επιπροσθέτου Διαταραχής φοβίας για μια κατάσταση ή γεγονός που συνέβη κατά την εκδήλωση του Πανικού. Πολλοί άνθρωποι με την συγκεκριμένη Διαταραχή, αρχίζουν να παρουσιάζουν μια περιστασιακή αποφυγή για την κατάσταση κατά την οποία βίωσαν την Κρίση Πανικού. Για παράδειγμα αν την βιώσουν κατά την οδήγηση , αρχίζουν να αποφεύγουν την οδήγηση σε μη γνωστές διαδρομές ή σε διαδρομές με έντονη κίνηση, μέχρι που στο τέλος αναπτύσσουν μια εν γένει φοβία για την οδήγηση γενικά. Στην χειρότερη περίπτωση ,αναπτύσσουν και μια φοβία γενικά για την κυκλοφορία τους εκτός σπιτιού που καταλήγει σε αγοραφοβία. Ακόμα όμως κι αν δεν αναπτύξουν παράλληλα κάποια μορφή ακραίας φοβίας, η καθημερινότητά τους επηρεάζεται άμεσα προς το χειρότερο αφού πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οι άνθρωποι με Διαταραχή Πανικού:
– Είναι πιο επιρρεπείς στην χρήση ουσιών για την μείωση των αισθημάτων Πανικού (αλκοόλ, ναρκωτικές ουσίες)
-Αφιερώνουν σημαντικό χρόνο τους στα επείγοντα των νοσοκομείων αφού τα επισκέπτονται συχνά
-Τείνουν να είναι οικονομικά εξαρτημένοι από άλλους
-Δαπανούν ελάχιστο χρόνο σε χόμπι κι ασχολίες που τους ευχαριστούν
-Δεν απομακρύνονται από το σπίτι τους με άμεσες επιπτώσεις αυτού σε εργασία και διακοπές τους
-Συχνά χάνουν την εργασία τους
Τίποτα από τα παραπάνω δεν πρέπει να συμβαίνει αφού η Διαταραχή Πανικού αντιμετωπίζεται πολύ επιτυχώς στην ψυχοθεραπεία. Μέσω αυτής μπορεί ο πάσχων να ξανακερδίσει τον έλεγχο του εαυτού του και να οδηγηθεί σε μια επιτυχημένη ζωή.
